Thomas en Anna bellen en komen tegen tweeën langs. Buiten is het fris, maar de zon schijnt. Wij lopen wat om de vuurtoren en zien plotseling een marter(?).
Wij lopen om twee uur met Thomas en Anna, een pittige wandeling en om vier uur zijn we in Tranoy.
Met de ouders van Anna lopen we door Tranoy. De inwoners kopen of organiseren elk jaar iets voor hun dorp. Soms iets grappigs, 42 inwoners en dat dit parkeerbord, slaat nergens op, wel hilarisch.
Dit jaar zijn er een aantal beelden gekocht.
Verderop ligt een oude walvisvaarder, dat dient nu als restaurant.
In de haven ligt ook een boot van Haavard, Anna ' s vader, waarmee hij regelmatig de zee opgaat.
Via een omweg komen we terug bij het huis van Anna' 's ouders.
We gaan naar de hut, een tweede huisje niet ver van hun huis. Daar gaan we barbecuen. Als we naar de hut lopen, zien we nog een mannetjes eland. Wat een beest! Kom ik liever niet tegen in het donker. Je kunt slapen in de hut, eten en drinken, er is alleen geen elektriciteit.
Bij het vuur braden we ons vlees. Wat een feest, midden in de wildernis vlees bakken.
Ik loop nog even naar het meer. Hier ligt nog een bootje van Haavard, waarmee hij regelmatig het meer opgaat om te vissen. Je kunt je wassen in het meer en zwemmen behoort ook tot de mogelijkheden, maar dat is behoorlijk fris.
Tegen tienen rijden we terug en bij de afslag vuurtoren nemen we afscheid van Haavard, Turid, Anna en Thomas. Bedankt voor de gastvrijheid, een plek om nooit te vergeten.
Om kwart over elf duiken we ons nest in. Morgen gaan we verder!
Het wordt donker, de Lofoten zien er dreigend uit.................
Kapel, waar Anna en Thomas zijn getrouwd.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten