9 augustus...... Van Bognelv naar Nordkjosbotn

Weer verder gaat de rit. Zijn we niets vergeten? Ank kijkt nog even door het raampje van onze hut.


Drie weken is toch echt tekort. In Noorwegen kun je niet echt opschieten. Bochten en nog eens bochten, fjorden moet je passeren. Hemelsbreed is het van plaats tot plaats soms maar een paar kilometer,maar de fjorden gaan kilometers landinwaarts en dat betekent tientallen kilometers omrijden. Erg vermoeiend, maar de omgeving is zo mooi en dat maakt alles goed.



Nogmaals hier leer je echt motorrijden. Steeds maar weer de ideale lijn volgen. De rendieren zien we bijna niet meer. Vanmorgen zagen we in de verte een eland.






Onderweg - en het was weer droog - zagen we bergen met sneeuw. De bergen rijzen zo uit het water omhoog. Echt imponerend, we hebben redelijk vaak een korte pauze ingelast om van de natuur te genieten. We voelen ons echt bevoorrecht, heerlijk vrij, de frisse lucht inademen. Fantastisch!






We hadden graag nog veel meer willen bekijken en een van de tientallen eilanden bezoeken die voor de kust liggen. Helaas dat gaat niet, de tijd ontbreekt gewoon. Veel van die eilanden hebben een veerdienst. Je kunt dus hoppen van het ene eiland naar het andere.









Tegen vieren komen we in Nordkjosbotn aan. Nordkjosbotn ligt op een kruispunt(afslag Tromso -Narvik- Alta).
We vinden opnieuw een prima hut en het wordt weer eens tijd om de was te doen.

8 augustus... Weer richting zuiden.

Het wil vandaag niet. Inpakken kost ons iets meer moeite en wij gaan veel later weg dan normaal. Maar okay.... niet klagen, het weer is goed. De lucht is bewolkt, maar er zijn ook blauwe plekken te zien. We rijden richting Alta.


Voor Alta maken we nog een uitstapje naar Hammerfest. Een stad die in de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers is verwoest. Alleen in de haven is
wat bedrijvigheid. Ik leerde vroeger op de lagere school, dat de meest noordelijke stad is van Europa en dat het in de winter twee maanden donker bleef. De straatlantaarns brandden dag en nacht. Dit maakte diepe indruk op mij. Trouwens het wordt hier in het uiterste noorden bijna nog niet donker, alhoewel het al augustus is.


In Alta eten en drinken we wat. Het is druk in de stad. Buiten de stad keert de rust terug. Wij snorren verder. Je leert hier echt motorrijden, veel bochtjes en zo nu en dan de gashendel even open. De 'kop' moet er goed bij. Wat is Noorwegen toch een groot land. Je schiet voor je gevoel niet echt op. Door het passeren van de fjorden maak je heel veel kilometer. Wij hebben in een week al 2500 kilometer gemaakt. Toch zitten we comfortabel op de motor en ook de niergordel zorgt voor een goede rugsteun. Ank blijft nog steeds lachen en geniet volop. Via onze 'oortjes' op de helmen, praten we heel wat af........















In Bognelv zoeken we weer een hut. Ruime hut met slaapplaatsen en en klein keukentje zonder stromend water. Wellicht dat we vanavond nog even naar een gletsjer gaan. Ik heb wat foto 's gemaakt van de omgeving.















Zo kijken we door het raam naar buiten.........de weg van noord naar zuid (E6) loopt voor de camping langs. Op sommige plaatsen is deze verbindingsweg erg smal.

7 augustus.... De Noordkaap.......

Vannacht weer heerlijk geslapen in ons kabouterhuisje. Ank was een beetje bang dat ze door het stapelbed zou zakken.
Eindelijk is het dan zover, het doel van onze vakantie is nu heel dichtbij. Om half elf zijn we vertrokken. De lucht is grijs en onderweg vallen de eerste spetters. Moeten wij de regenpakken aandoen? Wij besluiten om nog even te wachten. Wat een prachtige rit. Wel uitkijken met al die overstekende rendieren.












Het landschap verandert, er groeien geen bomen meer. Bochtige wegen en grote hoogte verschillen.







In het plaatsje Honningsvag drinken we koffie en maken een praatje met een Italiaan en een Nederlandse motorrijder, die we deze dag verder nog tegenkomen.





In Honningsvag ligt een boot van de Hurtigruten. Een maatschappij die 14 boten bezit en vaart van Bergen naar Kirkenes. De boot doet 34 havens aan. De havenstad waar je op de heenreis 's nachts stopt, doe je op de terugreis overdag aan. Veel toeristen maken gebruik van deze dienst. De heen- en terugreis duurt ongeveer elf/twaalf dagen. Er zijn een negen boten in gebruik.


Onderweg moeten we door een viertal tunnels. De langste tunnel heeft een lengte van zeven kilometer. Deze tunnel verbindt het vaste land(Porsangerhavoya) met het eiland waar de Noordkaap op ligt(Mageroya). Wij moeten dik betalen voor deze tunnel en een parkeerplaats op de Noordkaap.









We zien geen bomen meer. Mos, gras, stenen en rendieren en weinig verkeer. Veel mensen die op de Noordkaap zijn geweest, hebben helemaal niets gezien. Het is er vaak regenachtig en mistig. Zo nu en dan worden we op de hoogvlaktes van onze 'fiets' geblazen. Onderweg moet je geen last hebben van hoogtevrees.
In de verte zien we plotseling het symbool van de Kaap aan de horizon verschijnen.



We zijn gearriveerd. Een droom is werkelijkheid geworden. Sms-en onze kinderen. En...het wordt warempel licht, blauwe plekken verschijnen tussen het wolkendek. Hebben wij even mazzel. We kunnen de zee zien liggen. De zee heeft allemaal verschillende kleuren(zonlicht?).


















Dit is even echt genieten en wij vinden de negatieve verhalen niet terecht, of zijn we zo positief gestemd door het mooie weer en het geweldige uitzicht?
Nee, wij zijn dik tevreden en komen even tot rust in de kapel(even stilstaan bij een aantal zaken).........



Tegen vijven nemen wij afscheid van de Kaap en rijden rustig terug naar ons kabouterhuisje. Wat een dag................