16 augustus. ............naar Fagernes

We doen het vanmorgen rustig aan. Lekker ontbijten, thee en koffie en om kwart over tien staat alles weer start klaar. De lucht is grauw en zwaar van de regen. Van Thomas krijgen we bericht datzelfde het onder Trondheim blank staat van de regen. Maar wij gaan met onze BMW nog droog van start.
Van Nederlanders horen we dat de E 6 boven Oslo een grote bouwput is.
Wij waren al niet van plan om via de E 6 naar Oslo te rijden en dit bericht geeft nog meer aanleiding om van een alternatieve route gebruik te maken.

Bij Otta verlaten we de E6 en gaan daar richting LOM, weg 15.
In eerste instantie waren we van plan om naar LOM te rijden en dan richting westen te rijden, maar daar zien we vanwege het weer vanaf.
Wij besluiten om bij het plaatsje Randen weg 51 te nemen, dwars door de Jotunheimen.




De Jotunheimen is een natuurgebied in centraal Zuid-Noorwegen(onder LOM). Van Randsverk naar Hegge is ongeveer 100 kilometer. Deze 100 kilometer rijd je door een bijna volstrekt verlaten gebied.











Helaas begint het te regenen en dat is bijzonder jammer, want hier is het weer echt genieten van het landschap. Zo nu en dan rijden we over een hoogvlakte. Van oktober tot Pasen is deze weg meestal dicht.
Zo nu en dan passeert een auto, zie je hutten of tweede woningen staan van Noren. Van de Noren wordt gezegd, dat ze altijd de eenzaamheid opzoeken. Elke afgelegen plek is wel bewoond, of er staat een tweede woning.
En dan...... willen we even wat eten. Bij een klein restaurantje stapt Ank af en voelt even aan de deur(kein Mensch). Jimte wil even draaien over een hobbelig terrein en toen ging het even mis. Voorste wiel kwam in een spoor terecht, gaf gas, maar het was te laat. De motor ging om en de heer des huizes lag op de grond. Anke verleende eerste hulp, blij dat je vrouw in de zorg/verpleging werkt. Ank was bang dat ik onder de zware motor met bagage terecht was gekomen, maar dat viel gelukkig mee. Ook de schade aan de motor viel gelukkig mee. Wij konden onze weg vervolgen.



Om even van de schrik te bekomen, zochten we na kilometers rijden een klei restaurantje uit waar we heerlijk hebben gegeten. De gastvrouwen deden me denken aan 2 Engelse dames die een kook robes ma presenteerden op de t.v.. Zij reden van plaats tot plaats op de motor. Het eten smaakte trouwens best - stevige kost!


(Ank ziet nog een beetje wit om de neus).
Het begon steeds harder te regenen. Weinig zicht en we waren dan ook blij toen we in Fagernes aankwamen.
Hier in Fagernes blijven we 2 nachten. Nog even nagenieten van onze droomreis. Fagernes is zowel in de zomer als in de winter een toeristen plaatsje. Leuk aan het water met een aantal gezellige campings.